Το θέατρο στο σχολείο δεν είναι ελεύθερη ώρα, κενό από τα μαθήματα. Η προετοιμασία μιας παράστασης είναι εργασία σκληρή, μόνο που μοιάζει με παιχνίδι.
Γι' αυτό και το κέρδος απ' αυτή τη "δουλειά" είναι πολλαπλό: συνεργασία, κοινωνικοποίηση, συλλογικότητα, ευθύνες, όραμα, προσφορά, τέχνη, ζωή.
Η ενασχόληση με το θέατρο είναι η υψηλότερη διαδικασία.
Δουλεύουν όλοι, στον τομέα του ο καθένας:
- η ομάδα που θα φτιάξει τα σκηνικά
- η ομάδα που θα σχεδιάσει και θα βρει τα κοστούμια
- η ομάδα που θα ντύσει μουσικά το έργο
- οι φροντιστές σκηνής
- ακόμη και οι θαρραλέοι που θα βρίσκονται κοντά στους ηθοποιούς μόνο και μόνο για να τους δίνουν κουράγιο
Μόνο; Μόνο το λέτε εσείς αυτό; Πόσοι από μας δε χρειαζόμαστε συμπαραστάτες ψυχής στις δυσκολίες της καθημερινής μας ζωής; Στο θέατρο τους βρίσκουμε. Κι είναι δωρεάν και - κυρίως - αληθινοί. Γιατί είναι φίλοι μας... Γιατί το θέατρο συνδέει όλους τους ανθρώπους, τους κάνει όλους "δικούς μας".
Μαθαίνει ο καθένας να νοιάζεται για όλους, χαίρονται όλοι με την επιτυχία καθενός. Η σκέψη παραμένει σταθερή και εργάζεται στον ένα στόχο: την παράσταση.
